Zorza polarna (Aurora borealis) - Naturalny spektakl świetlny

Magiczny spektakl

Zobaczyć wirujący na niebie kolorowy woal zorzy polarnej to marzenie wielu. Przyjedź do Norwegii, aby podziwiać to niezwykłe zjawisko.

Zorza polarna pojawia się na niebie w nocy, gdy jest ciemno. Jej światła tańczą i mienią się różnymi kolorami (zielone, różowe, fioletowe). Biegająca po niebie łuna światła wygląda jak zorganizowany pokaz tańca. Żadne zdjęcia ani filmy nie oddadzą piękna tego wyjątkowego spektaklu, najlepiej zobaczyć go na własne oczy.

Światła zorzy polarnej są częścią życia mieszkańców Norwegii Północnej. Co roku w zimie rozświetlają pokryte śniegiem górskie szczyty i urokliwe zatoki. Zorza polarna, była i wciąż jest inspiracją artystów, a także źródłem mitów i legend.

Słynny naukowiec Neil deGrasse Tyson, podsumował zjawisko zorzy polarnej jako najbardziej unikalny przykład na to, jak piękna może być nauka. Podsumował także, że to właśnie "za najbardziej zachwycającymi widokami, kryją się jedne z najtrudniejszych problemów w fizyce".

Tromsø

Konrad Konieczny / www.nordnorge.com / Tromsø

Kautokeino

Terje Rakke/Nordic Life - Visitnorway.com

Vesterålen

Øystein Lunde Ingvaldsen/www.nordnorge.com/Bø

Karlsøy

Gaute Bruvik / www.nordnorge.com / Karlsøy

Kiedy i gdzie? Nie ma złotego przepisu na spotkanie z zorzą ale...

Północne obszary Norwegii są powszechnie uważane za najlepsze do poszukiwań i obserwacji zorzy polarnej. Mówiąc szczerze, to tylko część prawdy, albowiem światła zorzy polarnej można zobaczyć także z innych miejsc, nawet poza granicami Norwegii.

Bez wątpienia jednak to właśnie Norwegia Północna jest jednym z najbardziej komfortowych i ciekawych miejsc do obserwacji świateł zorzy polarnej. Rozległy obszar Norwegii Północnej zamieszkują setki tysięcy ludzi, którzy przekształcili tutejsze tereny w przyjazne turystom miejsce - z bazę noclegową oraz licznymi atrakcjami.

Pas zorzy polarnej ciągnie się wzdłuż archipelagu Lofotów (mimo iż kilka lat temu zorze można było zobaczyć także w środkowej części kraju - Trøndelag), i dalej wzdłuż wybrzeża, aż po Przylądek Północny i jego okolice. Z każdego miejsca w tej okolicy można podziwiać ten wspaniały spektakl świateł. W praktyce często tę samą zorzę widać na Lofotach, co w położonym 500 kilometrów na północ Tromsø, tylko pod innym kątem.

Marząc o ujrzeniu zorzy polarnej trzeba zdać sobie sprawę, że jest się całkowicie zdanym na łaskę natury. Tropienie zorzy polarnej przypomina czasami zabawę w ciuciubabkę i często wymaga walki z samym sobą: pomiędzy chęcią ujrzenia zorzy a granicami własnej cierpliwości. Jej światło jest najczęściej widoczne późną jesienią i zimą, od końca września do końca marca, pomiędzy godziną szóstą po południu a pierwszą w nocy.

Jednakże ogromne znaczenie ma również pogoda, najlepszym miesiącem na obserwację zorzy polarnej (Aurory) jest grudzień.

Statystycznie największe szanse na obserwację zórz polarnych są wtedy, gdy w powietrzu nie ma wilgoci, a niebo jest czyste; najczęściej zdarza się to w głębi lądu.

Ściągnij aplikację "Norway Lights" za darmo i przygotuj się na wycieczkę w poszukiwaniu zorzy polarnej. Dzięki aplikacji dowiesz się gdzie i kiedy jej szukać.

iPhone: Pobierz aplikację Norway Lights na iOS
Android: Pobierz aplikację Norway Lights na Android
Windows: Pobierz aplikację Norway Lights na Windows

Królestwo zorzy polarnej

Daleko na północy Norwegii jest kraina, którą zamieszkują górskie trolle. To także dom Ibsena, Nansena i Griega oraz królestwo zorzy polarnej.

Zobacz jak powstaje zorza polarna (infografika)

Światła, kamera, akcja!

Aby sfotografować zorzę polarną wystarczy zwyczajny sprzęt. Są jednak rzeczy, o których warto wiedzieć zanim wyruszysz w poszukiwaniu pamiątkowych zdjęć z zorzą polarną:

Zapasowe baterie: Mróz bardzo szybko wyczerpuje baterie, pamiętaj zatem, aby zabrać ze sobą baterie zapasowe i trzymać je w kieszeni blisko ciała.
Aparat: aparat z wymiennym obiektywem będzie najlepszy, ale każdy inny będzie także odpowiedni. Im większy układ przetwarzania obrazu, tym mniej ziarniste zdjęcie.
Zdalny wyzwalacz: jest nieoceniony w redukcji wibracji. Może być użyty zarówno jako dodatek lub zamiast opóźnionego wyzwalacza, który jest najczęściej wbudowany we współczesnych aparatach.
Wytrzymały statyw: aby uniknąć rozmazania obrazu. Dobra głowica, która umożliwia niezależną regulację każdej osi będzie najlepsza. Jeśli statyw jest niestabilny, spróbuj powiesić coś ciężkiego.
Obiektyw: Szerokokątny obiektyw jest najlepszy, najlepszy obiektyw rozmiaru od 10 do 24 mm i maksymalnej przysłonie f/2.8 (ale f/3.5 również zadziała w razie potrzeby). Ręczna regulacja ostrości jest konieczna.

Fakty i mity na temat zorzy polarnej

To Słońce jest ojcem zórz polarnych. W trakcie wielkich wybuchów i rozbłysków, ogromne ilości cząstek elementarnych wyrzucane są ze Słońca w przestrzeń kosmiczną.

Gdy cząsteczki te zbliżą się do Ziemi, tworzą okrąg wokół bieguna północnego, gdzie zderzają się z górną warstwą atmosfery. Uwolniona wówczas energia, to właśnie zorza polarna. Wszystko to dzieje się mniej więcej 50 - 100 kilometrów nad naszymi głowami.

Nic dziwnego, że spektakl zorzy polarnej, zawsze podziwiany przez wielu ludzi, stał się tematem licznych legend. Symbolika zorzy polarnej jest obecna w brzmieniu szamańskich bębnów ludu Samów. Zjawisko zorzy ma w ich języku kilka różnych nazw. Jest znane na przykład jako Guovssahas, czyli „światło, które można usłyszeć”.

W epoce Wikingów zorze polarne, rzucające dziwne, migotliwe światło, były zbroją dziewic-wojowniczek - Walkirii.